Νίκος Αθανασιάδης
| Νίκος Αθανασιάδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Νίκος Αθανασιάδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 14 Ιουνίου 1904 |
| Θάνατος | 14 Ιουνίου 1990 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας |
Ο Νίκος Αθανασιάδης (Μυτιλήνη, 14 Ιουλίου 1904[2] - Αθήνα, 14 Ιουνίου 1990) ήταν Έλληνας λογοτέχνης.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν γιος μεγαλοβιομήχανου, ο οποίος καταστράφηκε οικονομικά το 1920. Εργάστηκε σε τράπεζες από το 1922 ως το 1924 και μετά σε μηχανουργείο.[3] Μετά τη θητεία του στο Ναυτικό, δούλεψε ξανά σε τράπεζες και από το 1958 ως το 1968 στον ΕΟΤ. Ήταν παντρεμένος με τη Βάνα Λαμπροπούλου.[2]
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αθανασιάδης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα γράμματα το 1929, όταν δημοσιεύτηκε στον τοπικό Τύπο της Μυτιλήνης το διήγημά του Ο μετανάστης.[3] Έγραψε κυρίως πεζά. Βραβεύτηκε με το βραβείο Ουράνη της Ομάδας των "12" το 1958 [4] και με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος το 1972.[5] Το 1974 του χορηγήθηκε λογοτεχνική σύνταξη για το συνολικό του έργο. Δύο χρόνια πριν το θάνατό του το Αριστείο Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών (1989). Το έργο του Το γυμνό κορίτσι (1964) μεταφέρθηκε στην τηλεόραση το 1982. Στα έργα του συμπεριλαμβάνονται και το Σταύρωση χωρίς ανάσταση. Έκανε επίσης μεταφράσεις του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, του Σταντάλ, του Ανατόλ Φρανς και του Αντρέ Ζιντ.
Απεβίωσε στην Αθήνα, την αυγή της 14ης Ιουνίου 1990.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 029878217. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 19.
- ↑ 3,0 3,1 Βιογραφία στη Biblionet.gr
- ↑ Άλκης Τροπαιάτης, «Αθανασιάδης Νίκος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Αθήνα, Χάρη Πάτση, 1968.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τ. 3, σελ. 240.
- ↑ Βαγγέλης Καραγιάννης, «Νίκος Αθανασιάδης», Η μεσοπολεμική πεζογραφία · Από τον πρώτο ως τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (1914-1939) τ. Β’, σ. 8-25. Αθήνα, Σοκόλης, 1992.